Το Νυφικό Κρεβάτι τόπος συνύπαρξης αλλά και απουσίας, χώρος εκδήλωσης αγάπης αλλά και άσκησης εξουσίας, χρόνος άχρονος βιωμένος ή μη. Το Νυφικό Κρεβάτι του Ολλανδού Γιαν Ντε Χάρτογκ σε μεταφραστικό λόγο του Μάριου Πλωρίτη που παρακολούθησα, βρίσκει ταυτόσημες στιγμές με όλους εμάς, καθώς είναι μια διαχρονική κωμωδία με τρυφερές όσο και έντονες συζυγικές στιγμές. Πρόκειται για ένα έργο γραμμένο μόνο για δύο χαρακτήρες, όπως δύο συνήθως αφορά ή οφείλει να αφορά ένας γάμος. Το έργο έχει αποσπάσει βραβεία από κοινό και κριτικούς και έχει αγαπηθεί παγκοσμίως. Πρωτοπαίχθηκε στη δεκαετία του 50 από διάσημα καλλιτεχνικά ζευγάρια. Στην Ελλάδα ανέβηκε θεατρικά με τους Δημήτρη Χόρν και Έλλη Λαμπέτη, καθώς και τούς Γιάννη Φέρτη και Αλίκη Βουγιουκλάκη.Στις 12 Οκτωβρίου 2018 έκανε πρεμιέρα στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών με τους Γιώργο Καρύδα και Αστερόπη Χαριτίδου.
Η
Αγνή και ο Μάικ, ο Γιώργος και η Αστέρω, ο Αντωνάκης και η Ελενίτσα, εγώ και εσύ στην ίδια σκηνή της ζωής,
και τα χρόνια περνούν κερδισμένα και όχι. Η Αγνή θέλει να φυλάξει στον κόρφο της
σαν φυλακτό, ένα τριαντάφυλλο από την τούρτα του γάμου τους. «Είμαι πολύ
ευτυχισμένος» λέει ο Μάικ στην Αγνή, «Σήμερα η νιότη σου πέθανε». «Θέλω να πάω
στην μαμά μου» αποκρίνεται φοβισμένα εκείνη. Πόσοι γάμοι αλήθεια δεν κράτησαν
ούτε την πρώτη νύχτα του γάμου; Πόσοι γάμοι ξεκίνησαν με την γλυκιά πρωτόγνωρη ταραχή στο στομάχι
για να καταλήξουν σε έρημο τοπίο; Πόσοι γάμοι ξεκίνησαν σε κοινή πορεία για να σταματήσουν
εκούσια ή ακούσια;
Οι
ηθοποιοί στην Μικρή σκηνή Αστέρια του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, που είχα την χαρά και την
ευκαιρία να παρακολουθήσω το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2018, κάτω από τις σκηνοθετικές
οδηγίες του Βαγγέλη Ζλατίντση, σε κάθε μία από τις έξι σκηνές του έργου
φορούσαν τα ρούχα τους με φροντίδα ο ένας για τον άλλον. Πριν κοιτάξουν τους θεατές
νοηματοδοτώντας την αλλαγή σκηνής, κοίταζε ο ένας τον άλλον κατάματα,
υπογράφοντας λες άρρηκτη συμφωνία σύμπραξης και συμβίωσης. Η κρεμάστρα με τα
ρούχα, με μια αθέατη υπολογισμένη κίνηση εμφανίζονταν στην σκηνή επάνω σε ρόδες
για να διακόψει την ροή των πράξεων και να αλλάξει την χρονική στιγμή αναφοράς.
Οι ηθοποιοί με συγκίνηση και αυτοσυγκέντρωση, φορούσαν μαζί με τα ρούχα και τον
χρόνο στην ψυχή τους για να τον δρασκελίσουν συναισθηματικά και να κατορθώσουν μοναδικά, να βιώσουν τα
πεπραγμένα του έργου στην κοινή ζωή τους, να έρθουν πιο κοντά ή να απομακρυνθούν ψυχικά.
Μέσα σε μιάμιση ώρα, γινόμαστε μάρτυρες στον γάμο τους από την πρώτη έγγαμη
νύχτα τους σε θεατρικό χρόνο 35 χρόνων και στην επικείμενη μετακόμιση τους σε
άλλο σπίτι,
με τον τρόπο που το θέατρο εννοεί να
αναπαριστά τον κόσμο.
Πόσες
ευχές για βίον ανθόσπαρτον, δεν
δώσαμε σε συγγενείς και φίλους μέχρι σήμερα; Πόσες ευχές δεν ονειρευτήκαμε να πραγματώνονται
για εμάς τους ίδιους; Η ευχή των γονέων μας, στο ίδιο κρεβάτι να γεράσετε αγαπημένοι, νομίζω θα μας συντροφεύει πάντα.
Ευχαριστούμε την διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών Καλλιόπη Ευαγγελίδου και την
ομάδα της και ευχόμαστε «Το Νυφικό Κρεβάτι» να παρατείνει τις παραστάσεις του
στην πόλη των Σερρών, αλλά και να κάνει περιοδεία τουλάχιστον στην ευρύτερη
περιοχή της Μακεδονία μας.
Ηθοποιοί:
Γιώργος Καρύδας, Αστερόπη Χαριτίδου
Συντελεστές
Σκηνοθεσία:
Βαγγέλης Ζλατίντσης
Σκηνογραφία:
Λιάνα Σπυριδωνίδου
Φωτισμοί:
Μιχάλης Κουβόπουλος
Τελευταίες
προγραμματισμένες παραστάσεις 26 και 27 Οκτωβρίου 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου