Η γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart υπό τον γενικό τίτλο «Θέρμες/Thermals» από το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023 έως την Τρίτη 31 Ιανουαρίου συν-παρουσιάζει πέντε ατομικές εκθέσεις αντίστοιχων εικαστικών στο κοινό, στον φιλόξενο χώρο του Δίδυμου Οθωμανικού Λουτρού Μουσείου Τσιτσάνη στην πόλη των Τρικάλων. Πέντε οι αίθουσες στον ισόγειο χώρο του Λουτρού, πέντε και οι εικαστικοί που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της γκαλερί και συμμετέχουν: Ο Θοδωρής Αγγελόπουλος με την ενότητα Ετερόκλητα τοπία, η Ιουλίττα Καραμαύρου με την ενότητα Πιστεύω ήταν ένα τραύμα, ο Χάρης Κοντοσφύρης με την ενότητα Το αδιέξοδο του τοπιού η κάθαρση, ο Ιωάννης Λασηθιωτάκης με την ενότητα Ιδανικές Γραμμές και η Μαριέλλα Μπιλίτσα με την ενότητα Κυριακάτικες Δευτέρες. Οι πέντε σύγχρονοι εικαστικοί κλήθηκαν να συνομιλήσουν με την ιστορικότητα του κτιρίου που τους φιλοξενεί αλλά και μεταξύ τους, να συστήσουν την δουλειά τους, να θέσουν ερωτήματα ή να δώσουν απαντήσεις.
Το Δίδυμο οθωμανικό Λουτρό κτίσμα του 16ου αιώνα αποτελούσε μέρος συγκροτήματος κτιρίων με έκταση 850 τ.μ. κοντά στις όχθες του Ληθαίου ποταμού. Διατηρούσε δύο εισόδους μία για τους άνδρες από την νότια πλευρά και μία για τις γυναίκες από την βόρεια πλευρά, εξ ου Δίδυμο. Κατά τον 19ο αιώνα ανασκευάστηκε και μετατράπηκε σε χώρο στέγασης φυλακισμένων μέχρι το 2006. Συσσώρευση ετερόκλητων στοιχείων.
Υπό την τουρκική κατοχή θεμελιώθηκε ως χώρος αναψυχής, ενώ υπό το νεοσύστατο ελεύθερο Ελληνικό κράτος μετατράπηκε σε χώρο εγκλεισμού με επιπρόσθετο ετερόκλητο στοιχείο το παρεκκλήσι που υπάρχει στον αύλειο χώρο αφιερωμένο στον Άγιο Ελευθέριο προστάτη όσων επικαλούνται «καλή λευτεριά».
.
Ο Θοδωρής Αγγελόπουλος με ακρυλικούς μαρκαδόρους σε χαρτί 300γρ., φανερώνει τις δύο ετερόκλητες πλευρές του ανθρώπου, την θυμική που αναπαριστά συμβολικά με τις δυσανάλογες καρικατούρες ανθρώπινων κεφαλιών ενώ, με εύρημα του το στοιχείο του καννάβου ως ένα έλλογο δομικό στοιχείο με κανόνες, αναπαριστά την λογική. Παρουσιάζει έναν κόσμο που αποτελείται από διάσπαρτα κομμάτια, στο μεταίχμιο ανάμεσα στη διάλυση και τη δημιουργία.
Ο Χάρης Κοντοσφύρης, με γλυπτικά αναπτύγματα από μέταλλο, καταγγέλλει τον άνθρωπο που ακάθαρτος περιφέρεται στο αδιέξοδό του μικρόκοσμου του. Αφηγείται ιστορίες για μικρά οικόσιτα έντομα που καθαρίζουν εντοπίζοντας τις μιαρές εκείνες γωνίες των επιμολύνσεων των ανθρώπων και προτείνει έναν κόσμο όπου μύγες και μυγάνθρωποι συνευρίσκονται αποδεχόμενοι την ευεργεσία της συμβίωσης.
Η Ιουλίττα Καραμαύρου με μελάνια και γραφίτη σε χαρτί, αφηγείται θραύσματα στιγμών και αναμνήσεων σε σχέση με το ψυχικό τραύμα. Δημιουργεί ρωγμή στον βιωμένο χρόνο των πλασμάτων της ή μέρους του σώματος αυτών, στην προσπάθεια να συναντήσει τον εαυτό με τα πράγματα και τους άλλους σε μια αέναη προσπάθεια για ίαση στον παρόντα χρόνο.
Ο Ιωάννης Λασιθιωτάκης με τέμπερα σε χαρτί και όχημα του την αφαίρεση, επιβάλλει τις δυσδιάστατες συνθέσεις του και προτείνει έναν ακόμη δρόμο για να ερευνήσουμε το μυστήριό του κόσμου τούτου αλλά συγχρόνως να κατανοήσουμε τη θέση μας μέσα σε αυτόν. Το αντικείμενο της έρευνας είναι ο εαυτός. Γκρεμίζει συμβάσεις για τον σκοπό αυτό. Επιτρέπει την απελευθέρωση στα πεδία της φαντασίας και των χρωματικών αντιθέσεων. Το δράμα συντελείται, στο φως και το σκοτάδι, στο άσπρο και το μαύρο, στο κίτρινο των χωραφιών, στην απέραντη σιωπή απουσία σχεδίου.
Η Μαριέλλα Μπιλίτσα με λάδια σε καμβά, προσκαλεί τον θεατή σε μια συνάντηση με το οικείο προς όλους τους ανθρώπους, με τρόπο όμως απρόσμενο και παράδοξο. Μέσα από το πρίσμα του προσωπικού βιώματος και της ατομικής εμπειρίας ανιχνεύεται στα έργα της το μυστήριο της ζωής, η αισιοδοξία και η χαρά της στιγμής, η επικοινωνία και η έλλειψη της.
Ο υποψιασμένος ή ανυποψίαστος επισκέπτης της έκθεσης μέσα από μία αλληλουχία παραδοχών και αναιρέσεων καλείται μέσα από Ετερόκλητα Τοπία και Ιδανικές Γραμμές να διακρίνει το Αδιέξοδο του Τοπίου την Κάθαρση, να Πιστέψει πως ήταν ένα Τραύμα και να μυρίσει Κυριακάτικες Δευτέρες, μέχρι να δούμε περιστέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου