"ΠΝΟΕΣ" στο Μουσείο Τεχνών Κοζάνης, εγγραφές της Κατερίνας Καρούλια

Από την δεύτερη κιόλας προγραμματισμένη έκθεση στο Νεοσυσταθέν Μουσείο Τεχνών του Αρχείου Ιστορίας και Τέχνης  Κοζάνης,  γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας του προέδρου Γιώργου Παπαθανασίου και του διοικητικού συμβουλίου, να δώσουν φωνή σε ντόπιους καλλιτέχνες να κοινωνήσουν το έργο τους στο «σπίτι» τους, στον τόπο τους, πέρα από συνθήκες καχυποψίας, οικονομιών απαιτήσεων και σκληρών διαπραγματεύσεων. Συνθήκες της σύγχρονης ωμής πραγματικότητας στον χώρο της Τέχνης και όχι μόνον, που επηρεάζουν και συχνά καθορίζουν την επιβίωση και αναγνωρισημότητα καλλιτεχνών σε «αφιλόξενους» τόπους.

Το Μουσείο Τεχνών Κοζάνης επιθυμεί να γίνει Κιβωτός Τεχνών, αλλά και Καλλιτεχνών. Μια παρέα Κοζανιτών καλλιτεχνών και μαστόρων του χρωστήρα συνάντησαν τις ανοικτές πόρτες του. Οι καλλιτέχνες, Βογιατζής Χρήστος, Δούρβας Γιώργος, Καραπαναγιωτίδης Μιχάλης, Ντιός Κώστας, Παφίλης Αργύρης, με την επιμέλεια της  Υπ. Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης – Εικαστικού Γλύκας Διονυσοπούλου και της Μεταπτυχιακής φοιτήτριας Δημιουργικής Γραφής  – Εικαστικού Κατερίνας Καρούλια, κλήθηκαν να συνομιλήσουν  με το έργο της Μαρίας Λαγού, εικαστικού από την πόλη της Λάρισας, με τίτλο “Πνοές”.

Το έργο της Μαρίας Λαγού που φιλοξενείται στον δεύτερο όροφο του Μουσείου, είναι μία γλυπτική εγκατάσταση που δημιουργεί ένα ψηφιακό περιβάλλον, όπου ο θεατής καλείται να περιηγηθεί, σαν σε αλλόκοτο δάσος, να ενταχθεί, να το αγγίξει κι ακόμη ν’ αφομοιωθεί. Η Λαγού, είναι μία καλλιτέχνιδα, που μέσα από τα βίντεο και τις φωτογραφίες της χρησιμοποιεί τρία βασικά στοιχεία, τα οποία εναλλάσσονται και επαναλαμβάνονται σχεδόν τελετουργικά: τη φύση, το ανθρώπινο σώμα και το πλαστικό. Τρία στοιχεία τα οποία ενώ μοιάζουν αντίθετα, στην δική της περίπτωση λειτουργούν συμπληρωματικά, όπως σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης η επιμελήτρια της γλυπτικής εγκατάστασης Δημοσιογράφος – Κριτικός Τέχνης Έφη Μιχάλαρου. Το βιομηχανικό νάιλον ενώ έρχεται σε αντίθεση με τη φύση, χρησιμοποιήθηκε από την Μαρία Λαγού για να αποκαλύψει -και όχι να αποκρύψει- τον ωκεανό της κοχλάζουσας ενέργειας που υπάρχει γύρω μας. Τα γλυπτά από νάιλον συνεχώς αλλάζουν μορφή και είναι εφήμερα.  Βασικό στοιχείο στη σύμπραξη αυτή είναι ο αέρας δηλαδή η αόρατη φυσική οντότητα που πληροί το χώρο και το χρόνο. Ο θεατής που θα επισκεφτεί  την έκθεση θα συμμετέχει βιωματικά στο έργο που θα παρουσιαστεί.

Στις αίθουσες του πρώτου ορόφου ο προσλήπτης επικοινωνεί με πρόσωπα και αρχιτεκτονικά  τοπία, άλλοτε εσωτερικού και άλλοτε εξωτερικού κόσμου. Ενός  ανοίκειου ή οικείου κόσμου, που οι πέντε εικαστικοί εμφυσούν «πνοές» με τον χρωστήρα τους και ενεργοποιούν την ερμηνευτική ικανότητα του κοινού. Πρόσωπα του Ελληνικού και παγκόσμιου κινηματογράφου, πρόσωπα που κατοίκησαν στις περιοχές της Κοζάνης σε εικονικό ή ανεικονικό χώρο, λεπτομερειακές αφηγήσεις από μελάνι σαν αποτυπώματα μνήμης ανθρώπινης παρουσίας, εσωτερικοί κόσμοι που σε καλούν να σε ξεναγήσουν και να πάρουν πνοή από τις σκέψεις και τα όνειρα σου. Μοναδική κερδισμένη πάντα η ζωή. Η ίδια η φύση αγαπάει να κρύβεται μέσα στα μάτια και τα αυτιά μας, που είναι κακοί μάρτυρες για τις βάρβαρες ψυχές μας, συμπληρώνει ο Ηράκλειτος. Ο τελικός όμως στόχος του καλλιτέχνη παραμένει πάντα ο ίδιος∙ η δημιουργία μιας εικόνας όπως εκείνος την βλέπει και την ερμηνεύει, ενώ ο  προσλήπτης καλείται με κριτική προσέγγιση να αξιολογήσει την καλλιτεχνική πράξη αλλά και να βιώσει μέσω των αισθήσεών του, το παραγόμενο έργο.

Εγκαίνια έκθεσης Κυριακή 7 Απριλίου 2019, 7.00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 7 Απριλίου – 4 Μαΐου 2019.
Υποστήριξη: Φλώροι εικαστικοί, 3^ο εργαστήριο ζωγραφικής Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας Τμήμα ΤΕΕΤ.