ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!?

                                                 ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ: «Ασμα μικρό»
                                               «Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος.
                                                Είχε συνάξει λίγα φύλλα
                                                ένα κλαδί γεμάτο φως
                                                είχε πονέσει.
                                                Και τώρα χάθηκε…
                                                Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος
                                                αγγίζει νέους ουρανούς
                                                η προσευχή του μάχη.
                                                Εαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο».

        ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ: «Γραμματείς και πρεσβύτεροι αιώνες»

  «Ιδού η μικροτάτη Παρασκευή πάλι

  σε βαφή Μεγάλης βουτηγμένη.

—

Μέτωπο αιμάτινο σου πλέκουν τ’ ακανθώδη

έθιμα

και επί τον ιματισμόν σου έβαλαν κλήρο

η νηστεία ο Μπαχ τα βαρελότα και η μέθοδος

να φτάνει με καρφιά στα άκρα του ο πόνος.

—

Τι κι αν εσχίσθη το καταπέτασμα των χαμομηλιών

τι κι αν χρωμάτων στρατιαί εξεπλήττοντο

—

σταύρωσον σταύρωσον αλαλάζουν

τα κρεοπωλεία οι ψησταριές κι οι φούρνοι.

—

Δε μ’ άκουσες.

Αφησες ανύμφευτη την κόμη της Μαγδαληνής

και σπατάλησες το σπάνιο Νυμφίο άρωμά σου

για να κάνεις τεστ αληθείας στην αγάπη, στον πλησίον.

Σου φώναζα να τους αφήσεις όπως είναι

—

όπως τους παραλάβαμε από την υπαρξιακή παράδοση

όπως περιγράφτηκαν από στόμα σε στόμα

από πικρό ποτήριον σε πικρότερο. Δε γλίτωσε

σταυρώθηκε όποιος διανοήθηκε να τους επαληθεύσει.

—

Προσκυνώ το οικείον προσφιλές μου σφάλμα σου.

Εν συντριβή περιστρέφω τη σούβλα

αδημονώντας σε αμνέ μας».